ارتودنسی دندان ایمپلنت شده

آیا شما می دانید ارتودنسی دندان ایمپلنت شده چگونه انجام می شود؟ این سوال ممکن است برای افرادی که ایمپلنت دندانی دارند به وجود آید که آیا ارتودنسی به همراه دندان ایمپلنت شده امکان پذیر است؟

در پاسخ به این سوال باید گفت که استفاده همزمان از ایمپلنت و ارتودنسی به شرایط درمانی بیمار بستگی دارد و ارتودنتیست به همراه جراح دهان و فک در نهایت تصمیم خواهند گرفت که ارتودنسی چگونه می تواند باعث اصلاح طرح لبخند افرادی که ایمپلنت انجام داده اند، بشود.

✍ جدول دسترسی سریع به مهم ترین عناوین این مطلب

نحوه درمان با ارتودنسی و ایمپلنت
ایمپلنت
نحوه کاشت ایمپلنت
ترتیب اولویت ارتودنسی و ایمپلنت دندان
ارتودنسی و ایمپلنت به صورت همزمان
ایمپلنت ارتودنسی چیست؟
روش های مراقبت از دندان ایمپلنت شده

نحوه درمان با ارتودنسی و ایمپلنت

برای انجام این کار ابتدا شبیه سازی معمولی یا دیجیتالی از روی دندان های بیمار انجام می شود. سپس ارتودنتیست و جراح دهان و دندان بهترین روش درمانی را با الویت دادن به ایمپلنت یا ارتودنسی تعیین می کنند.

متخصص جراح نیز با ارتودنتیست در زمینه ایجاد فضای کافی برای کاشت دندان و مرتب کردن ریشه های دندان های مجاور ایمپلنت همکاری می کند. در نهایت بعد از پایان پروسه درمانی، استفاده از یک ریتینر یا نگه دارنده را برای ثابت ماندن دندان ها به بیمار پیشنهاد می دهند.

ایمپلنت

عوامل زیادی مانند پوسیدگی شدید، بیماری لثه، بهداشت و مراقبت ضعیف از دهان و دندان، دیابت، سیگار کشیدن و بیماری آرترت روماتوئید می توانند باعث از دست رفتن دندان ها شوند.

ایمپلنت به عنوان جایگزینی برای دندان های از دست رفته یا پوسیده به کار می رود. ایمپلنت یک پیچ تیتانیومی است که در داخل فک قرار می گیرد؛ سپس یک روکش پروتزی بر روی بخش تیتانیومی نصب می شود که ظاهری مشابه دندان طبیعی دارد و کسی متوجه وجود آنها بر دهان بیمار نمی شود.

نحوه کاشت ایمپلنت

کاشت ایمپلنت به حالت پانچ انجام می شود. به همین دلیل آسیبی به عروق خونی استخوان فک وارد نمی شود و نتیجه بسیار مطلوبی دارد. برای دوام و ماندگاری ایمپلنت، بیمار باید بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کند و در صورتی که از آنها به خوبی مراقبت نشود نیاز به ترمیم خواهند داشت.

ترتیب اولویت ارتودنسی و ایمپلنت دندان

ارتودنسی قبل از ایمپلنت

بهتر است اگر نیاز به ایمپلنت دارید قبل از ایمپلنت، دندان های خود را ارتودنسی کنید. زیرا ایمپلنت ها مانند دندان های طبیعی حرکت نمی کنند. به خاطر همین بیمار برای ایجاد فضای کافی برای ایمپلنت و حرکت دندان ها به مسیر صحیح خود، لازم است که قبل از ایمپلنت، دندان های خود را ارتودنسی نماید.

همچنین این امکان وجود دارد که اگر مشکل فشردگی و بهم ریختگی دندان ها و کمبود فضای فک داشته باشید، فضای خالی ایجاد شده با استفاده از ارتودنسی پر شود و درنتیجه دیگر نیازی به ایمپلنت نخواهید داشت.

ارتودنسی بعد از ایمپلنت

در بسیاری از موارد درمان ارتودنسی دندان ایمپلنت شده نیز امکان پذیر است. زیرا آنها تداخلی در یکدیگر ایجاد نمی کنند. اما نکته ای که حائز اهمیت است این است که بریس ها بر روی دندان ایمپلنت شده نمی توانند اعمال نیرو کرده و آن را حرکت دهند. اما این به این معنی نیست که نمی توان از ارتودنسی برای دندان ایمپلنت شده استفاده کرد.

زیرا اگر چه ارتودنسی بهتر است که قبل از ایمپلنت انجام شود، اما اگر دندان های اطراف ایمپلنت جزو اهداف ارتودنسی نباشند پس می توان ارتودنسی را بعد از ایمپلنت انجام داد.

همچنین گاهی در ارتودنسی ممکن است دندان ایمپلنت شده به عنوان تکیه گاهی برای تقسیم فشار بین دندان های دیگر استفاده شود. پس در این صورت بهتر است ایمپلنت قبل از ارتودنسی انجام شود تا ساختار و استحکام لازم را برای حرکت سریع دندان ها فراهم آورد.

از طرفی اگر چه ارتودنسی نمی تواند موقعیت ایمپلنت را تغییر دهد، اما می تواند موقعیت سایر دندان ها را تصحیح کند. پس اگر قبل از ارتودنسی ایمپلنت کرده باشید می توانید از ارتودنسی نیز استفاده کنید.

اگر ایمپلنت دندان در یک موقعیت مناسب قرار داشته باشد، با استفاده از یک براکت ثابت می توان دندان های اطراف را جا به جا کرد. این امکان وجود دارد که با بالا رفتن سن و جا به جا شدن دندان ها، دندان ایمپلنت شده در یک موقعیت نادرست قرار بگیرد.

پس باید از ارتودنسی استفاده کرد تا سایر دندان ها جا به جا شوند و در موقعیت درستی نسبت به دندان ایمپلنت شده قرار بگیرند. در این صورت تصمیم مبنی بر این است که ایمپلنت از روی دندان برداشته شود، سپس ارتودنسی انجام شود. سپس بعد از پایان پروسه درمان با ارتودنسی مجدداً کاشته شود.

ارتودنسی و ایمپلنت به صورت همزمان

ارتودنتیست برای بررسی تغییرات فک و دندان، ممکن است در حین کار یا بعد از ارتودنسی از ایمپلنت استفاده کند. مهارت ارتودنتیست در انجام این کار بسیار مهم است. از میان این سه روش یاد شده، معمولاً روش اول استفاده می شود. زیرا ایمپلنت قابل حرکت دادن نیست و این امر جابه جایی دندان ها را دچار مشکل می کند.

همچنین با ارتودنسی می توان اقدام به موازی کردن ریشه های دندان های مجاور نواحی بی دندان و ایجاد فضای کافی جهت ایمپلنت نمود. به خاطر همین استفاده از ایمپلنت بعد از ارتودنسی از کیفیت و دوام بیشتری برخوردار است. شایان ذکر است که استفاده از هر کدام از این روش ها به مهارت ارتودنتیست بستگی دارد. بهتر است به منظور رسیدن به بهترین نتیجه به یک ارتودنتیست حاذق و با تجربه رجوع نمایید.

ایمپلنت ارتودنسی چیست؟

ایمپلنت ارتودنسی نوعی دیگر از ایمپلنت ها هستند که برای ردیف کردن موقت می توانند روش مناسبی باشند. این ابزار را می توان برای کنترل انکلوژ اسکلت دندانی در بیمارانی که دندان هایشان پیچیدگی کمتری دارند یا در مواردی که نیاز به انکوریج دقیق است مورد استفاده قرار داد.

ایمپلنت ارتودنسی به دلیل نصب آسان، هزینه کم، کاشت فوری، کاهش ناراحتی بیمار، قطر کم، تنوع بالا، راحت برداشته شدن و راحت تمیز شدن بسیار مفید و کاربردی است.