افراد زیادی دچار ناهنجاری های فکی و دندانی هستند و از ظاهر خود رنج می برند. مثلا نمی توانند هنگام خوابیدن به خوبی نفس بکشند و یا اینکه غذا را به خوبی بجوند. بعضی از این افراد مایل به ارتودنسی کردن دندان ها هستند اما هزینه ی کافی برای این کار را ندارند؛ بنابراین افرادی سود جو ارتودنسی فیک و تقلبی را پیشنهاد می دهند. این را به خاطر داشته باشید که برای زیباتر شدن نباید تا این اندازه ریسک کنید و سلامتی خود را به خطر بیندازید. در ادامه با مجله بست دنتیست همراه باشید.
ارتودنسی های فیک هم دقیقا به شکل ارتودنسی های واقعی، از اجزایی مثل سیم و براکت ساخته می شوند. فیلم ها و ویدیو های آموزشی بین مردم دست به دست می شود که در آن ها به نوجوانان آموزش می دهند که چگونه در خانه ارتودنسی مصنوعی بسازند. نوجوانان بیشتر طالب این ارتودنسی ها می شوند؛ زیرا این ها ارتودنسی های رنگی و جذابی هستند. برخی اوقات پیش آمده که نوجوانان این کار را در خانه و بدون توجه به عواقبی که در انتظارشان است انجام می دهند.
افرادی هستند که فکر می کنند با این ارتودنسی ها می توانند دندان های بی نظم خود را مرتب و سامان دهی کنند. باید بدانید که این ارتودنسی ها تغیییر چندانی برای شما ایجاد نمی کند و اگر هم بتواند دندان های شما را نظم دهد، حتما با تحمیل فشار های نامناسب و پیش بینی نشده این کار را انجام می دهد که برای دندان ها بسیار مضر است.
در صورت استفاده از چه مشکلاتی برای دهان و دندان به وجود می آید؟
ارتودنسی فیک
عمر این بریس های تقلبی معمولا بین ۳ تا ۵ ماه است. بعد از مدت کوتاهی چسب ها شروع به کنده شدن می کنند و وضعیت بدی را در دهان ایجاد می کنند.
امروزه در بسیاری از کلینیک ها می توانید هزینه درمان را به طور قسطی پرداخت کنید.
در ارتودنسی ثابت اجزای ارتودنسی که شامل بریس ها و براکت ها هستند، به طور ثابت روی دندان ها می چسبند و بیمار نمی تواند به خواست و اراده خودش آن ها را از دهان بیرون بیاورد؛ مگر این که پزشک این کار را انجام دهد.
ارتودنسی ثابت اجزایی مانند نگین دارد که به آن ها براکت می گویند. این براکت ها به وسیله ی سیم ها و الاستیک های کشی به دندان ها متصل می شوند. در ارتودنسی ثابت معمولا دندان ها در هر ماه حدود ۱ میلی متر حرکت می کنند. در برخی از موارد لازم است به تشخیص ارتودنتیست برخی از دندان های بیمار کشیده شود. بیمارانی که دندان هایشان کشیده می شود به خوبی شاهد روند حرکت دندان ها در طول درمان هستند؛ زیرا رفته رفته فضای خالی حاصل از کشیدن دندان ها پر می شود.
در این دوران بیمار باید هر سه هفته یا چهار هفته یکبار به ارتودنتیست خود مراجعه کند تا او روند درمان را مشاهده کند. دندان پزشک متخصص در هر جلسه کش ها را عوض می کند. گاهی هم تغییراتی در دیگر اجزا می دهد؛ مثلا ممکن است از فنر استفاده کند.
معمولا بیماران ارتودنسی ثابت در هفته های اول کمی احساس درد و ناراحتی می کنند، اما این احساس کاملا طبیعی است و با گذر زمان رفع می شود.
این دوره بستگی به سن بیمار و شدت و بزرگی مشکل و ناهنجاری های دندان ها دارد. اما به طور معمول بین دو تا سه سال درمان طول می کشد.
خیر؛ نمی توان گفت که برای ارتودنسی کردن محدودیت سنی وجود دارد. چیزی که در این مورد تعیین کننده است، مقدار مشکل، مقدار سلامت لثه ها و بافت های نگدارنده دندان هاست. اما معمولا می توان دندان ها را در هر سنی حرکت داد. اما بهتر است بدانید که هر چه سن فرد بالا تر رود، سرعت حرکت دادن دندان ها کاهش می یابد. در حقیقت می توان گفت که ارتودنسی ممکن است در سنین بالا سخت تر و کند تر پیش برود و حتی ممکن است دردناک تر هم باشد.
معمولا پزشکان توصیه می کنند در سنین پیش از بلوغ که استخوان ها به راحتی حرکت می کنند و نرم هستند ارتودنسی را انجام دهید.