در این مقاله قصد داریم که در مورد ارتودنسی زبانی یا لینگوال که یکی از انواع ارتودنسی نامرئی است و همچنین روند درمان و مزایا و معایب این روش ارتودنسی صحبت کنیم.
به طور کلی هدف از درمان ارتودنسی، صاف و مرتب کردن دندان هاست. ارتودنسی به روش های ثابت و متحرک و نامرئی قابل انجام است.در روش های معمول ارتودنسی ثابت، براکت های ارتودنسی روی سطح خارجی دندان ها چسبانده می شوند و سیم های ارتودنسی هم از میان آن ها عبور کرده و در نتیجه باعث اعمال فشار به دندان ها می شود. براکت ها و سیم ها از جنس فلز هستند و چون در سطح بیرونی دندان ها قرار می گیرند، به طور کامل قابل مشاهده هستند.
برای افرادی که تمایلی به دیده شدن دستگاه ارتودنسی در دهان ندارند، ارتودنسی از پشت دندان برای ورزشکاران، مدلها، بازیگران زن و مرد، موزیسینها که سازهای بادی مینوازند و بزرگسالان بسیار مناسب است و بهتر است از ارتودنسی زبانی یا ارتودنسی لینگوال استفاده کنند. بریس ها در ارتودنسی زبانی مشابه بریس های فلزی رایج شامل براکت و سیم هستند، با این تفاوت که در بریس زبانی، براکت ها روی سطح داخلی دندان ها قرار می گیرند و دیگر قابل مشاهده نیستند. در این ارتودنسی بریس ها باید با توجه به شرایط دهان و دندان بیمار و به صورت سفارشی ساخته شوند.
1) برای انجام ارتودنسی زبانی در ابتدا بایستی به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید که مجهز به تجهیزات مورد نیاز برای ارتودنسی لینگوال است. در نتیجه توانایی انجام این درمان ارتودنسی دندان را دارد.
متخصص ارتودنسی در ابتدا از دهان و دندان ها به ویژه پشت دندان های بیمار، یک اسکن سه بعدی تهیه می کند؛ زیرا برای قالب گیری از دندان ها، به نمای کلی از وضعیت دهان و دندان ها نیاز دارد. سپس نمونه ای دیجیتالی تهیه و به لابراتوار ارسال می شود. در لابراتوار براکت ها و سیم ها با توجه به دندان های بیمار طراحی می شوند. برای این که براکت ها تا زمان نصب توسط متخصص ارتودنسی تغییر شکل ندهند، آن ها را درون موم قرار می دهند و درون اپلیکاتور پلاستیکی نگهداری می کنند.
2) در مرحله بعدی از درمان به سطح داخلی و پشتی دندان ها چسب مخصوص ارتودنسی زده می شود و براکت ها به سطح داخلی دندان ها چسبیده می شوند. سپس سیم به گونه ای از درون براکت ها عبور داده می شود که فشار لازم در جهت مورد نظر به دندان ها وارد شود و باعث تغییر موقعیت و اصلاح دندان ها شود.
بهداشت دهان و دندان ها در صورت استفاده از درمان ارتودنسی امری بسیار با اهمیت است. به ویژه در ارتودنسی زبانی که بهداشت دهان و دندان ها کمی دشوار خواهد بود بایستی به این مسئله توجه بسیار شود؛ زیرا هیچ فردی تمایل ندارد که بعد از این که براکت ها از روی دندان هایش برداشته شدند، با لک و حفره هایی روی دندان که در اثر باقی مانده مواد غذایی بین دندان ها است، مواجه شود. در این بخش از مقاله نکاتی در مورد پاکسازی براکت ها در ارتودنسی زبانی بیان می شود.
در صورتی که از ارتودنسی زبانی استفاده می کنید، همانند قبل بایستی پس از صرف هر وعده غذایی دندان های خود را با دقت و به آرامی مسواک بزنید و همچنین نخ دندان بکشید. سپس با استفاده از یک آینه کوچک براکت های درون دهان را نگاه کنید و اگر ذراتی از غذا روی آن ها هست با نخ دندان یا برس آن ها را تمیز کنید؛ زیرا هر چه ذرات مواد غذایی مدت زمان طولانی تری روی دندان ها بمانند، احتمال پوسیدگی دندان ها نیز افزایش پیدا می کند.
نخ دندان کشیدن با وجود براکت ارتودنسی روی دندان ها کمی دشوار است. به همین دلیل برخی از افراد برای انجام این کار از وسیله ای به نام واتر پیک استفاده می کنند که تمیز کردن اطراف براکت را نسبت به نخ دندان معمولی ساده تر می کند.
هر چه قدر هم که به بهداشت و تمیزی دندان ها در صورت وجود ارتونسی زبانی یا لینگوال اهمیت بدهید، احتمال این وجود دارد که پلاک هایی بین دندان ها و براکت ها به وجود ایجاد شود. پس بهتر است در جلساتی منظم به متخصص ارتودنسی مراجعه کنید تا پاکسازی دندان ها و براکت ها توسط وی انجام شود.
درمان ارتودنسی زبانی نسبت به برخی از روش های ارتودنسی دارای مزایایی است که به آن ها اشاره می شود:
هزینه ارتودنسی با بریسهای لینگوال بیشتر از بریسهای سنتی است. زیرا پشت دندانها نصب شده و نصب آنها برای متخصص ارتودنسی دشوارتر بوده و نیاز با آموزشهای حرفهای دارد، تبحر و تجربه متخصص ارتودنسی عامل مهمی در هزینه ارتودنسی لینگوال است. در واقع، بسیاری از دندانپزشکان بریسهای لینگوال را توصیه نمیکنند بنابراین از دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی در مورد مزایا، معایب و مناسب بودن ارتودنسی لینگوال برای خود سوال نمایید.