ارتودنسی خفیف

همان طور که می دانید، ارتودنسی انواع متفاوتی دارد که هر فرد باید متناسب با دندان ها و میزان مشکل یکی را انتخاب کند. البته که پزشک باید ابتدا دندان ها را مورد بررسی قرار دهد و سپس بیمار با توجه به شرایط خود دوره درمان را شروع کند. ارتودنسی خفیف چیست؟ یکی از سوالاتی است که ممکن است ذهن افراد را به خود مشغول کند. تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

انواع ارتودنسی

ارتودنسی دو دسته است: ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک

ارتودنسی ثابت:

ارتودنسی ثابت نوعی ارتودنسی است که در آن بیمار نقشی در روند درمان ندارد. در حقیقت در این نوع ارتودنسی، دستگاه ها و اجزای ارتودنسی روی دندان ها ثابت قرار می گیرند و امکان حرکت دادن یا برداشتن آن ها برای بیمار وجود ندارد. این دستگاه های ارتودنسی ثابت، براکت ها هستند که مانند نگین های مربع شکل روی دندان ها می چسبند و البته کش ها و سیم هایی هم به آن ها کمک می کنند.

در ارتودنسی ثابت بیمار می تواند برای تنوع از بریس های رنگی استفاده کند. با این براکت ها و بریس های ثابت در هر ماه دندان ها حدود یک تا یک و نیم میلی متر از جای اول خود حرکت می کنند و به سمتی که برایشان تعیین کرده ایم می روند. این روند درمان حدود دو تا سه سال به طول می انجامد و بیمار باید حتما در این دوران به طور مرتب برای عوض کردن کش ها و بررسی شدن روند درمان به پزشک متخصص خود مراجعه کند.

ارتودنسی لینگوال یا زبانی:

ارتودنسی لینگوال یا زبانی هم نوعی ارتودنسی ثابت است. اجزای به کار رفته در ارتودنسی زبانی همانند اجزای ارتودنسی ثابت هستند، با این تفاوت که پشت دندان ها می چسبند و در مجاورت زبان قرار می گیرند و به همین دلیل هم هست که ارتودنسی لینگوال یا زبانی نامیده شده اند.

ارتودنسی خفیف

ارتودنسی نامرئی:

انواعی از ارتودنسی ها که بیمار خودش هم در روند آن نقش دارد، ارتودنسی های نامرئی هستند. این نوع ارتودنسی ها پس از قالب گیری دندان ها برای بیمار به شکل پلاک هایی ساخته می شوند. در حقیقت هر کدام از این پلاک ها فقط مختص خود بیمار ساخته می شوند. فایده این ارتودنسی های متحرک، همین امکان برداشته شدن آن ها از دهان برای بیمار است. بیمار می تواند در موارد خاص و ضروری آن را از دهان بردارد. هنگام غذا خوردن بیمار پلاک را از دهان خارج می کند و پس از شستن و تمیز کردن دندان ها دوباره آن ها را در دهان می گذارد.

البته بهتر است بدانید که ارتودنسی های متحرک معمولا برای مشکلات و ناهنجاری های فکی افراد در سنین پیش از بلوغ کاربرد دارند. در سن های قبل از بلوغ هنوز استخوان ها به طور کامل تثبیت نشده اند؛ بنابراین به راحتی می توان دندان ها را حرکت داد.

ارتودنسی کاموفلاژ:

ارتودنسی کاموفلاژ هم نوعی ارتودنسی است که در زمانی که مشکل بیمار خیلی جدی نباشد که برای او آسیب های دیگری به همراه داشته باشد، پیشنهاد می شود. کاموفلاژ به معنی پنهان کردن است. در حقیقت با این نوع از ارتودنسی مشکل بیمار به طور کلی درمان نمی شود، بلکه پوشیده می شود؛ مثلا هنگامی که مقداری فک بالایی جلوتر باشد، با کمی عقب بردن دندان های فک بالا مقداری از این مشکل پوشیده می شود و فرد ظاهر بهتری پیدا می کند.

ارتودنسی کوتاه مدت

نوعی از بریس ها هم هستند که سریع عمل می کنند. این نوع ارتودنسی اگر مشکل بیمار خیلی جدی نباشد کاربرد دارند. برای درمان سریع دندان های کج و نامرتب می توان از این نوع بریس ها استفاده کرد. اما به طور کلی باید بدانید که سرعت حرکت دندان ها با عوامل بیولوژیکی مشخص می شود نه بریس ها.

آیا بریس های کوتاه مدت برای همه مناسبند؟

باید توجه کرد که همه افراد نمی توانند از بریس های کوتاه مدت استفاده کنند. این بریس ها تنها برای کسانی که مشکلات و ناهنجاری های دندانی خفیف دارند کاربرد دارد. گاهی اوقات درمان با ارتودنسی خفیف و کوتاه مدت با درمان های ترمیمی هم تلفیق می شوند. مثلا ممکن است به باندینگ و یا روکش نیاز باشد. با همه این ها بهتر است بدانید که استفاده از بریس های معمولی که مدت زمان متداول خود را برای درمان طی می کنند بهتر است. بریس های معمولی طی مدت دو سال این فرصت را به دندان های شما می دهند تا آرام آرام حرکت کنند و آسیبی نبینند.

آیا پس از ارتودنسی خفیف و کوتاه مدت هم باید از ریتینر استفاده کرد؟

بله؛ بهتر است بدانید که شما از هر نوع ارتودنسی که استفاده کنید، حتی ارتودنسی متحرک، باز هم باید پس از اتمام دوره درمان و برداشتن بریس ها از ریتینر استفاده کنید.

شاید با خود فکر کنید که پلاک های ارتودنسی متحرک همانند ریتینر هستند. اما این دو فقط در ظاهر ممکن است شبیه باشند، در صورتی که کار متفاوتی انجام می دهند. ارتودنسی های متحرک، دندان ها را از جای فعلی خود حرکت می دهند و به جای جدید می برند، اما ریتینر ها دندان ها را در جای جدید خود ثابت نگه می دارند.

در ارتودنسی خفیف بریس ها چه مدت روی دندان ها قرار می گیرند؟

عوامل زیادی هستند که بر مقدار زمان استفاده از بریس ها تاثیر دارند. عواملی مثل تراکم استخوان ها، شدت ناهماهنگی دندان ها و شدت مشکلات فکی و همین طور سن بیمار بر مدت زمان درمان اثر گذار است. اما بهتر است بدانید که پس گذشت یک ماه تا یک ماه و نیم، کم کم تغییرات را مشاهده خواهید کرد. هر بار که پرشک بریس های شما را عوض می کند، در واقع دندان ها کمی صاف تر از قبل شده اند. گرچه اگر بیمار از ارتودنسی متحرک استفاده کند، با هربار خارج کردن بریس ها از دهان، درمان را متوقف خواهد کرد.